ပု႐ြက္ဆိတ္

Tuesday, February 20, 2007


ဒီေန႔မနက္ ႐ံုးေရာက္ေရာက္ျခင္းဘဲ ႐ံုးခန္းထဲ(ပလတ္စတစ္အိတ္နဲ႔အေသအခ်ာထုတ္ျပီး)မေန႔ကသိမ္းထားခဲ႔တဲ့ မနက္စာကို အိမ္ကယူလာတဲ့ OrangeJuice နဲ႔ေလြးေတာ့မယ္ဆိုျပီးစဥ္းစားေနတံုး...ေအာင္မေလး..အိတ္ထဲမွာ ပုရြတ္ဆိတ္ေတြဗ်။ သြားပါျပီ ေမာင္ဒီး မနက္စာ။ တတ္ႏိုင္ပါဘူး...OrangeJuice နဲ႔ဘဲေက်နပ္လိုက္ရေတာ့မွာပ။ သေကာင့္သားမ်ားက ပလတ္စတစ္အိတ္ကို ကိုက္ေဖာက္ျပီးမွ ဝင္သြားၾကတာခင္ဗ်။ ပလတ္စတစ္အိတ္ ကိုေဖာက္ျပီးဝင္ႏိုင္ မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ယံုၾကည္မိတဲ့ အကၽြႏ္ုပ္အျပစ္။ ႐ံုးက fridge ထဲသြားထားရင္လဲ လူရန္ကိုေၾကာက္ရတယ္ ဆိုျပီး ကိုယ့္႐ံုးခန္းထဲကိုယ္ထားခဲ့တာပါ။
(ကိုယ္လည္း fridge ထဲက သူမ်ားမုန္႔ကိုယူစားဘူးတယ္...အဟီး...)
ငယ္ငယ္ကသင္ဘူးတဲ့ ပု႐ြက္ဆိတ္ နဲ႔ ႏွံေကာင္ ကဗ်ာကိုလည္းသြားသတိရမိရဲ့။ ဘာတဲ့.....

ပု႐ြက္ဆိတ္...ပု႐ြက္ဆိတ္
ဟုတ္ကဲ့ ဦးေခါင္းညိတ္ (တကယ္ ညိတ္မညိတ္ေတာ့မသိဘူး အဲလိုေတာ့ေရးထားတာဘဲ)
တိတ္တိတ္ကေလးသယ္ေဆာင္လာ
ဆန္ေစ့ၾကီးလည္းပါ...
မိုးခါ အစာလြန္႐ွားပါး...
ခုကစုသလား။

....
အခုဟာက ဆန္ေစ့ကိုစုေနတာမဟုတ္...ေမာင္ဒီးရဲ႕ Breakfast ျဖစ္တဲ့ Whole Wheat CreamCracker ကို လာေရာက္ေဖာက္ထြင္းေနၾကတာကလား။ ေအးေလ...ခုေခတ္ပုရြက္ဆိတ္္ေတြလည္း အရင္ကနဲ႔ေတာ့ ဘယ္တူၾကေတာ့မွာလဲ။ အဲဒါနဲ႔ပုရြတ္ဆိတ္အေၾကာင္း႐ွာၾကည့္မိေတာ့... ဒီေနရာမွာ..ေျပာျပထားတာက ပု႐ြက္ဆိတ္တစ္ေကာင္မွာမွတ္ဥာဏ္အနည္းငယ္ေတာ့႐ွိျပီး ႐ိုးစင္းတဲ့စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈလည္း႐ွိၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္...အစုအဖြဲ႔လိုက္ဆိုရင္ေတာ့ အံ့မခန္းစုစည္းျပဳမူလုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈ၊ၾကီးမားတဲ့ပစၥည္းေတြသယ္ယူတာ၊ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ တံတားေတြျဖစ္ေအာင္ေဆာက္တာ၊ ျပီးေတာ့ သူတို႔အသိုက္ကေနအစာ႐ွိတဲ့ ေနရာကို အတိုဆံုးလမ္းေၾကာင္းကို စုေပါင္း႐ွာေဖြႏိုင္ၾကသတဲ့။ တစ္ေကာင္ျခင္းဟာ ဘာမွေဝးေဝးလံလံစဥ္းစားမေနဘဲ လက္႐ွိဝန္းက်င္အေနအထားအရ ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ၾကတယ္။ သူတို႔ဥာဏ္စြမ္းကေတာ့တစ္ေကာင္ျခင္းစီေဆာင္ရြက္တတ္မႈရယ္ အျခားအေကာင္ေတြနဲ႔သြယ္ဝိုက္ဆက္သြယ္မႈတို႔ရယ္ေပါင္း စည္းမႈကေပၚထြက္လာတဲ့အက်ိဳးဆက္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကို...Emergent Behavior... သို႕...Emergent Intelligence...လို႔ေခၚပါသတဲ့။ (ျမန္မာလို ရမ္းသန္းျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ လတ္တေလာေပၚလာေသာအျပဳအမူ ...သို႕...လတ္တေလာေပၚလာေသာဥာဏ္စြမ္း လို႔ေခၚႏိုင္မလား?)
အဲဒီအေၾကာင္းအရာေတြကိုအေျခခံျပီး AI--Artificial Intelligence (ဥာဏ္ရည္တု)နဲ႔ပါတ္သတ္တဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းအရာေတြကိုေတာင္ ကြန္ပ်ဴတာပ႐ိုဂရမ္မင္း နဲ႔ထုတ္ႏုတ္စဥ္းစားျပထားသဗ်။ (ေမာင္ဒီးကေတာ့ လိုက္မမီေတာ့ပါဘူးဗ်ာ... ) အဲဒါနဲ႔အတူ collective behavior ဆိုတဲ့ စုစည္းျပဳမူလုပ္ေဆာင္မႈ ဆိုတာကိုလည္း သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ စုေပါင္းညီညာ ေအာင္ေၾကာင္းျဖာ သြားၾကတဲ့ ပုရြက္ဆိတ္မ်ားပါတကား။...

'DD'
ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး...ပုရြက္ဆိတ္အေၾကာင္းေတြးမိတာနဲ႔ေရးလိုက္တာ။

ဘေလာ့ဂ္အညႊန္း

Tuesday, February 13, 2007

ဘေလာ့ဂ္သိပ္မေရးျဖစ္ေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ေတြေတာ့လိုက္ဖတ္ျဖစ္တယ္။
အဲဒီထဲက Spirit corner ရဲ႕ ဒီလို ပို႕စ္ေလးေတြၾကိဳက္တယ္။

ကြ်န္မဒီေလာက္ေတာင္ အဂၤလိပ္ေတြအေၾကာင္းေၿပာေနေတာ့ သူတုိ႔ဟာ သိပ္ေတာ္၊ သိပ္ေကာင္းတဲ့ လူေတြလားလုိ႔ေမးလာခဲ့ရင္ ကြ်န္မက မဟုတ္ပါဘူူးလုိ႔ ခ်က္ခ်င္းေၿဖမွာပါ။ သူတုိ႔ဟာ ပညာတတ္ေတြပီပီ ၿပဳံးၿပဳံး ၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔ ပညာရွိနည္းေတြနဲ႔လည္း ႏွိပ္စက္တက္ပါတယ္။ ကမာၻႏုိင္ငံေရးေလာကမွာလည္း ေနာက္ကေန လုိသလုိ က်ားကြက္ေရြ႔ႏုိ္င္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကမာၻမွာ ေတာင္ကုိရီးယားႏွင့္ ေၿမာက္ကုိရီးယား ၊ အိႏၵိိယ ႏွင့္ ပါကစၥတန္၊ ၿမန္မာၿပည္မွာေတာင္ အထက္ ႏွင့္ေအာက္ ၿမန္မာၿပည္ရယ္လုိ႔ စသည္ၿဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေသြးခြဲႏုိင္ခဲ့တာ သူတုိ႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဘယ္ေလာက္ေတာ္လဲဆုိရင္ သူတုိ႔နယ္ခ်ဲ႔ခဲ့ေပမဲ့ နယ္ခ်ဲ႔ခံခဲ့ရတဲ့သူေတြဟာ သူတုိ႔ကုိ မမုန္းၾကပါဘူး။ သူတုိ႔ကုိ အထင္ၾကီးေလးစားခဲ့ၾကဖူူးပါတယ္။ ကုိလုိနီေခတ္၊ မဆလ ေခတ္၊ နအဖ ေခတ္ေတြထဲမွာ ဘယ္ေခတ္ကုိၾကဳိ္က္သလဲေမးရင္ ေရွ႔မွီေနာက္မွီေတြထဲမွာ ကုိလုိနီေခတ္ကုိ ၾကဳိက္ႏွစ္သက္သူေတြအမ်ားၾကီးပါ။


သူ႔ရဲ႔တျခားပို႕စ္ေလးေတြဖတ္ရတာလဲ အေတာ္သေဘာက်မိေၾကာင္းပါဗ်ား။

'DD'

ဘုန္းေတာ္ၾကီးနဲ႔ဆာမူ႐ိုင္း

Wednesday, February 07, 2007


အခါတစ္ပါးက ဆာမူ႐ိုင္းစစ္သည္တစ္ေယာက္ဟာအလြန္ေဝးလံတဲ့အရပ္မွာသီတင္းသံုး
တဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးထံေရာက္သြားခဲ့သတဲ့။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းတံခါးကိုဝုန္းကနဲ
တြန္းဖြင့္လိုက္ျပီး “ေဟ့ ဘုန္းၾကီး...နိဗၺာန္နဲ႔ငရဲ ဘာေတြကြာျခားသလဲ ေျပာစမ္း” လို႔
ဟိန္းေဟာက္ေမးျမန္းလိုက္သတဲ့။
ဘုန္းေတာ္ၾကီးကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ တာတာမိ* ခင္းထားတဲ့ၾကမ္းျပင္မွာ
မလႈပ္မလွ်က္ထိုင္ေနရာက စစ္သည္ဘက္ကို လွည့္ျပီးေမာ့ၾကည့္ျပီး ျပန္ေျပာလိုက္တယ္...
“ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆာမူ႐ိုင္းစစ္သည္ေတာ္လို႔ေခၚတာ မင္းလား...ဟုတ္စ” (ခနဲ႔ျပံဳးကေလးနဲ႔)
မင္းကိုယ္မင္းၾကည့္လိုက္စမ္း...မင္းဟာ လူ႔တံေတြးကြက္ ကေလးတစ္ခုမွ်သာဘဲ”..
(အလကားေကာင္ဘဲလို႔ ေျပာလိုက္တာပါ။)
“ဘာကြ”...ဆာမူ႐ိုင္းဟာၾကံုးဝါးလိုက္ျပီး လက္က သူ႔ဒါးေပၚေရာက္သြားတယ္။
(ဆာမူ႐ိုင္းဒါး ကို ႐ုပ္႐ွင္ထဲမွာျဖစ္ျဖစ္ အျပင္မွာျဖစ္ျဖစ္ ျမင္ဘူးမွာေပါ့...)
“အလိုေလး...ဒါးေတာင္သံုးမလို႔ပါလား။ ယင္ေကာင္ကိုေခါင္းျပတ္ေအာင္ ခုတ္မလို႔လား..”
ဘုန္းေတာ္ၾကီးကထပ္ျပီး ခနဲ႔လိုက္တယ္။
ေဒါသအမ်က္ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္သြားတဲ့ဆာမူ႐ိုင္းဟာ ဘယ္လိုမွ ထိန္းသိမ္းႏိုင္စြမ္း
မ႐ွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါးအိမ္က ဒါးကိုထုတ္လိုက္ျပီး ေခါင္းေပၚထိေအာင္ ေျမွာက္လိုက္ျပီးေတာ့
ဘုန္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ေခါင္းကိုခုတ္ျဖတ္ဘို႔ ရြယ္မလုိက္တယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကေတာ့
ေဒါသဆူေဝေနတဲ့ ဆာမူ႐ိုင္းရဲ႕မ်က္ဝန္းကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္ျပီးေျပာလိုက္တယ္..
“အဲဒါ..ငရဲဘံု ရဲ႕ဝင္ေပါက္တံခါးဝေပါ့ ငါ့သားရယ္”...
ဘုန္းေတာ္ၾကီးဟာ ကိုယ့္ရဲ႕အသက္နဲ႔ရင္းျပီး သူ႕ကိုတရားျပလိုက္တယ္ဆိုတာ
သေဘာေပါက္သြားတဲ့ ဆာမူ႐ိုင္းစစ္သည္ဟာ ဒါးကို ဒါးအိမ္ထဲ အသာျပန္ထည့္လိုက္တယ္။
ဦးေခါင္းကိုႏိွမ့္ခ် ဝပ္တြားလိုက္ျပီးေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီးကို အ႐ိုအေသျပဳလိုက္ျပီး
အဆံုးအမအတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာလုိက္တယ္။
“မိတ္ေဆြရယ္...ဒါဟာ ေကာင္းကင္နိဗၺာန္ရဲ႕ တံခါးဝေပါ့ကြယ္။”...ဘုန္းေတာ္ၾကီးကလည္း
ျပန္မိန္႔ၾကားလိုက္တယ္တဲ့.....

'DD'
* တာတာမိ = tatami-ဂ်ပန္ျမက္ဖ်ာ
စာၾကြင္း။ ။
Spinning Tales, Weaving Hope: Stories of Peace, Justice & the Environment
New Society Publishers, 1992. New edition 2002. မွ John Porcino ရဲ႕
The Monk and the Samurai ကိုဆီေလ်ာ္ေအာင္ျပန္ဆိုပါတယ္။