Thursday, November 23, 2006
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္အေတာ္ၾကာက ကြ်န္ေတာ္အဂၤလိပ္စာေလ့လာေတာ့ ရန္ကုန္ ေမာင္ေထာ္ေလးလမ္းက ဆရာဦးသာႏိုးရဲ႕ သင္တန္းမွာတက္ေရာက္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ အေျခခံသင္တန္းမွာ လူျပည့္ေနလို႔စာရင္းသြင္းလို႔မရပါဘူး။ လစဥ္ေၾကးမမ်ားလွတဲ့ဆရာ့အတန္းေတြမွာအျမဲလူျပည့္ေနတတ္လို႔ အခ်ိန္အေတာ္ေစာေစာထဲကၾကိဳတင္စာရင္းသြင္းႏိုင္ကာမွေတာ္ကာက်တာကလား။
အဲဒီတံုးက အလယ္အလတ္အဆင့္ Intermediate မွာ စာရင္းသြင္းခြင့္ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ခံုေနရာမရလို႕ ေနာက္ဆံုးတန္းေထာင့္နားကသစ္သားေသတၱာေလးေပၚမွာ
ထိုင္ျပီးသင္ယူခဲ့ရပါတယ္။ (ဆရာ့ေက်ာင္းမွာ ကိုယ့္ခံုနံပါတ္နဲ႔ကိုယ္ထိုင္ၾကရပါတယ္) အဂၤလိပ္စာကို စကားေျပပံုစံေတြ၊ ကဗ်ာေတြသင္ၾကားပါတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕သင္ၾကားမႈစာစဥ္မွာ ထူးျခားတာက Yangon ရန္ဂုံလို႔မေပါင္းဘဲ Yankoun ရန္ကုန္လို႔ေပါင္းထားတာ စာမ်က္ႏွာေတြရဲ႕ Header သို႔ Footer မွာေတြ႔ရပါတယ္။ ဆရာေျပာေနၾက Well...well..well...ဆိုတဲ့ (Nasal ႏွာေခါင္းသံပါတဲ့) ဆရာ့အသံကို မေမ့ေသးပါဘူး။ အပါတ္စဥ္တိုင္း ေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္ျပီး ဆရာ့ဆီမွာတင္ရပါတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းစာအုပ္ေတြဆရာစစ္ျပီးခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရလာဒ္ေတြက တခါတရံ လွပေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မွင္နီေတြျပည့္ေနတတ္ပါတယ္။ မွတ္မိေနေသးတာက ေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ေျဖတာ ေတာ္ေတာ္မွားသြားေတာ့ “ဒီေလာက္သင္ထားရဲ႕သားနဲ႕ ဒီေလာက္ေတာင္မွားရသလား” ဆိုျပီးစာအုပ္မွာေရးမွတ္ေပးထားခဲ့ဘူးပါတယ္။ စာသင္ေနရင္းနဲ႔ဆရာဟာ လူေတြရဲ႕ လူမႈဘဝအဆင္မေျပမႈေတြကိုအခါအားေလ်ာ္စြာေျပာျပတတ္ပါေသးတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕ “ထင္း႐ူးပင္ရိပ္ကဗ်ာမ်ား” စာအုပ္ဟာ လူငယ္ေတြၾကားမွာ (အထူးသျဖင့္ လူငယ္ကဗ်ာပိုးေတြၾကားမွာ)ေရပန္းစားပါတယ္။ အခု *ဧရာဝတီ*မွာ ဆရာၾကီးဦးတင္မိုးေရးတဲ့ " ေမာင္သာႏိုး (သို႔မဟုတ္) အၿဖီးအျဖန္း မႀကိဳက္သူ" စာကိုဖတ္ရမွ ဆရာ့အေၾကာင္းေတြ ပိုသိလာရပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကူးယူေဖာ္ျပရရင္...
အဲဒီတံုးက အလယ္အလတ္အဆင့္ Intermediate မွာ စာရင္းသြင္းခြင့္ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ခံုေနရာမရလို႕ ေနာက္ဆံုးတန္းေထာင့္နားကသစ္သားေသတၱာေလးေပၚမွာ
ထိုင္ျပီးသင္ယူခဲ့ရပါတယ္။ (ဆရာ့ေက်ာင္းမွာ ကိုယ့္ခံုနံပါတ္နဲ႔ကိုယ္ထိုင္ၾကရပါတယ္) အဂၤလိပ္စာကို စကားေျပပံုစံေတြ၊ ကဗ်ာေတြသင္ၾကားပါတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕သင္ၾကားမႈစာစဥ္မွာ ထူးျခားတာက Yangon ရန္ဂုံလို႔မေပါင္းဘဲ Yankoun ရန္ကုန္လို႔ေပါင္းထားတာ စာမ်က္ႏွာေတြရဲ႕ Header သို႔ Footer မွာေတြ႔ရပါတယ္။ ဆရာေျပာေနၾက Well...well..well...ဆိုတဲ့ (Nasal ႏွာေခါင္းသံပါတဲ့) ဆရာ့အသံကို မေမ့ေသးပါဘူး။ အပါတ္စဥ္တိုင္း ေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္ျပီး ဆရာ့ဆီမွာတင္ရပါတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းစာအုပ္ေတြဆရာစစ္ျပီးခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရလာဒ္ေတြက တခါတရံ လွပေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မွင္နီေတြျပည့္ေနတတ္ပါတယ္။ မွတ္မိေနေသးတာက ေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ေျဖတာ ေတာ္ေတာ္မွားသြားေတာ့ “ဒီေလာက္သင္ထားရဲ႕သားနဲ႕ ဒီေလာက္ေတာင္မွားရသလား” ဆိုျပီးစာအုပ္မွာေရးမွတ္ေပးထားခဲ့ဘူးပါတယ္။ စာသင္ေနရင္းနဲ႔ဆရာဟာ လူေတြရဲ႕ လူမႈဘဝအဆင္မေျပမႈေတြကိုအခါအားေလ်ာ္စြာေျပာျပတတ္ပါေသးတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕ “ထင္း႐ူးပင္ရိပ္ကဗ်ာမ်ား” စာအုပ္ဟာ လူငယ္ေတြၾကားမွာ (အထူးသျဖင့္ လူငယ္ကဗ်ာပိုးေတြၾကားမွာ)ေရပန္းစားပါတယ္။ အခု *ဧရာဝတီ*မွာ ဆရာၾကီးဦးတင္မိုးေရးတဲ့ " ေမာင္သာႏိုး (သို႔မဟုတ္) အၿဖီးအျဖန္း မႀကိဳက္သူ" စာကိုဖတ္ရမွ ဆရာ့အေၾကာင္းေတြ ပိုသိလာရပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကူးယူေဖာ္ျပရရင္...
"အဲဒါဟာ မန္းတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ နာမည္ေက်ာ္ ေမာင္သာႏိုးရဲ႕ ႐ုပ္ပံုလႊာပါပဲ။ အဂၤလိပ္စာတတ္တယ္၊ သတၱိဗ်တၱိရွိတယ္။ မဟုတ္မခံ ေတာ္လွန္ရဲတဲ့စိတ္ ရွိတယ္လို႔ နာမည္ႀကီးတယ္။"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူ႔အခန္းထဲ၀င္သြားေတာ့ စာကူးစက္တလံုးနဲ႔ သူက `Fighting Peacock´ဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္လို နံရံကပ္စာေစာင္ ေရးေနတုန္း။"
"၁၉၆၇ အင္းစိန္ေထာင္က ေနာက္ဆံုးလြတ္ၿပီး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ျမန္မာစာ မဟာ၀ိဇၨာတန္း တက္ပါတယ္။ က်ဴတိုရီယယ္ သင္တန္းေတြကအစ တခ်ိန္မွ အလြတ္မခံ၊ မွန္မွန္ေက်ာင္းတက္၊ မွန္မွန္ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ပါတယ္။ အတန္းခန္းထဲမွာ ဆရာ ဆရာမက စာေမးရင္ ကေလးငယ္တေယာက္လို လက္ညႇိဳးးေထာင္ၿပီး စာေျဖပါတယ္။ မာန္မာန လံုး၀မရွိပါဘူး။"
စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့ဆရာ့အေၾကာင္းကို *ဒီမွာ* ဖတ္လို႕ရပါတယ္။
ေခါင္းစဥ္က ဆရာၾကီးဦးတင္မိုးရဲ့ေခါင္းစဥ္ပါ။
'DD'
1 comments:
ဆရာခ်င္း လာတူေနၿပီ ကိုဒီးေရ။ က်ေနာ္လည္း ဟိုးေနာက္ဆံုးမွာ ထိုင္ခဲ့တာပဲ။ ေသတၱာေတာ့ အဲဒီတုန္းက မေတြ႕မိဘူးဗ်။ ဟဲ. . ။ ေက်းဇူးဗ်ာ ကိုယ့္ဆရာ အေၾကာင္းေလး ဖတ္ရတာ..
Post a Comment